Problem polega na tym, że staż to tylko jeden z wielu przypadków w naszym życiu zawodowym, który pokazuje znaczenie kapitału reputacyjnego. Nie możesz dostać pracy bez głosowania w dziale, nie dostaniesz się do pubów bez pozytywnych referencji, ani nie uzyskasz stażu bez piszących o stażu. Tworzy to silne zachęty do konformizmu.

Decyzje są również podejmowane w sposób hierarchiczny. Starsi wykładowcy piszą listy o nadaniu tytułu, pełnią funkcje redaktorów, dyskutantów, organizatorów konferencji itd. I mają już pomysły w gotowości. Jeszcze bardziej zwiększa to koszty innowacji zakłócających.

Kolejną siłą amplifikującą jest połączenie życia zawodowego i społecznego. Wędrowny charakter zatrudnienia akademickiego oraz organizowanie konferencji w różnych miejscach sprawia, że nasze życie towarzyskie obejmuje wielu akademików; co zwiększa ryzyko wykluczenia społecznego.

Powodem, dla którego posiadanie stałego zatrudnienia nie zmienia tej kalkulacji, jest to, że chroni cię przed zwolnieniem; jednocześnie zwiększa twoje oczekiwane trwanie w danej dziedzinie; a tym samym wartość kapitału reputacyjnego.

@1ArmedEconomist Oczywiście, *możesz* pisać prace polityczne, uczyć się umiejętności itp., ale w większości przypadków nie podniesie to twojego statusu wśród kolegów bliskich i dalekich; nie zapewni ci następnej podwyżki ani awansu; ani nie uczyni cię atrakcyjnym kandydatem do zatrudnienia zewnętrznego.

@1ArmedEconomist O, i pominąłem najważniejszą część: Młodsi współpracownicy! Będzie trudno cokolwiek osiągnąć bez pracy z młodszymi ludźmi. Wciąż musisz dbać o konwencjonalne zachęty dla nich.