een frustrerend aspect van geneesmiddelenontwikkeling is dat de prikkels "me-too"-programma's bevoordelen die al gevalideerde doelen achtervolgen (bijv. TYK2, GLP-1, PD-(L)1). Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat patenten moleculen beschermen, niet de biologie erachter. Zodra een doel menselijke effectiviteit toont, stroomt het kapitaal naar copycat-programma's, terwijl werkelijk nieuwe paden en biologie—vaak verbonden met de moeilijkste ziekten—onbekostigd blijven. Een idee om de prikkels te verschuiven: wat als we de patentbescherming zouden verbreden om nieuwe biologie te omvatten? Geef het eerste team dat menselijke modulatie van een ongegeneerd pad bewijst een tijdsgebonden (8-12 jaar) marketing-exclusiviteitsrecht voor dat doel. Anderen kunnen nog steeds onderzoek doen, maar ze moeten het "pad-patent" licentiëren om commercieel te lanceren—vergelijkbaar met weesgeneesmiddelen of prioriteitsbeoordelingsvouchers. Dit zou investeerders en geneesmiddelenontwikkelaars prikkelen om meer risico te nemen op doelen, en zou resulteren in snellere vooruitgang en meer eerst-in-class therapieën in ziekten met een hoge onvervulde behoefte met complexe biologie.