Wanneer we er goed over nadenken, zul je echt ontdekken dat er veel duidelijke hiaten zijn in de motie voor "beperkte rechtsgebieden". Logisch gezien is deze motie van FTX Trust volkomen onredelijk. Op 22 juli was hun reden dat "het toewijzen van digitale valuta aan gebruikers in beperkte gebieden juridische risico's met zich meebrengt". Maar ik wees er toen al op dat het om dollars ging, dit is een dollar cash toewijzing onder het faillissementskader, anders zouden we dan in cryptovaluta moeten afrekenen? Later diende ik motie #32230 in, waarin ik hen vroeg te erkennen dat de faillissementsuitkering in dollars is. Tijdens de hoorzitting op 23 oktober bevestigden ze, onder vraagstelling van de rechter, eindelijk opnieuw dat de uitkering in dollars is. Op dat moment veranderden ze van mening en zeiden dat het probleem was dat "de fondsen afkomstig zijn van digitale valuta". Maar rationeel gezien heeft de Amerikaanse faillissementswet zelf al een uitgebreid compliance-proces om ervoor te zorgen dat de liquidatiefondsen voldoen aan de anti-witwasvereisten, zoals het OFAC-sanctiemechanisme en het huidige regelgevingskader. Deze kaders bestaan al en er is helemaal geen behoefte om een nieuw proces toe te voegen. Een nieuw proces zal de fondsen niet "schoner" maken, het zal alleen het faillissementsproces belemmeren. Belangrijker nog, als dit nieuwe proces niet is bedoeld om het toewijzingsprobleem op te lossen, dan is het een aanzienlijke wijziging van het al vastgestelde faillissementsplan. De compliance van de fondsen zou in de herstructureringsfase moeten worden besproken en mag niet geforceerd worden toegevoegd in de toewijzingsfase. Dit is de fundamentele logica waarom ik altijd tegen de "Restricted Jurisdiction Motion" ben geweest.