pierwsza książka, która przekonała mnie, że warto studiować historię poszczególnych firm, to "Let My People Go Surfacing": historia Patagonii nie dlatego, że podobała mi się ich dziwna antykonsumpcja, ale dlatego, że firma jest niesamowitym przykładem wyboru swoich ograniczeń

Wszystkie firmy, które "działają", osiągają mniej więcej ten sam etap: są w stanie zainwestować dolary i otrzymać z rynku wielokrotność tych dolarów. Firma "wybrała swoje ograniczenia", gdy wie, jakie rzeczy chce kupić lub nie kupić za te dolary.

Patagonia to głupia firma z wielu powodów, jest niezwykle dochodowym producentem odzieży, który robi wszystko, aby zbankrutować. pracownicy wydają się surfować więcej niż pracować, dyrektor generalny znika na miesiące, aby łowić ryby, a oni wydają się nienawidzić zysku

wszystkie te decyzje to ich "wybór ograniczenia" jeśli na świecie są tylko dwa rodzaje biznesów: biznesy skalowe (gdzie ograniczeniem jest chęć rozwoju) i biznesy butikowe (gdzie wybierasz ograniczenie) to Patagonia zdecydowanie wybiera to drugie

wiele więcej firm odnosiłoby sukcesy/byłoby szczęśliwych, gdyby wybrały ograniczenia i trzymały się ich. even things like "jesteśmy firmą jednego produktu" (x) lub "robimy tylko 0,01% najciekawszych ofert przed nami" (allen&co) lub "nie chcemy ciężko pracować" (patagonia)

Moje podejrzenie jest takie, że ai-megacycle stworzy mnóstwo firm, które definitywnie nie są firmami skalowymi i są tak przeszacowane, że wierzą, iż mogą zrobić wszystko. Perplexity jest wczesnym przykładem jednej z takich firm, ale miliardy zostaną zniszczone za innymi.

możesz tego uniknąć, wybierz swoje ograniczenia, pozwól swoim ludziom surfować.