Mam nowy artykuł w @CityJournal, który pełni funkcję analizy diagnostycznej tego, dlaczego niektórzy zwykli ludzie z lewicy (w tym niektórzy w zawodach pomocowych) świętowali morderstwo Charlie'ego Kirka. Napisałem go, aby samemu zrozumieć tę reakcję i wyrazić słowami to, co widziałem, aby pomóc innym to zrozumieć. Spędziłem krótki czas w progresywnych kręgach w 2020 roku. Kiedy ponownie odwiedziłem konta, które kiedyś obserwowałem, i byłych znajomych, znalazłem posty powtarzające fałszywe lub pozbawione kontekstu cytaty, przedstawiające go jako nienawistnego i sugerujące, że na to zasłużył. Ten obraz Kirka jako napędzanego nienawiścią jest po prostu fałszywy. Jednak wiele osób było zanurzonych w ekosystemie informacyjnym, który mówił im coś innego. Artykuł porusza wiele kwestii, śledząc, jak ta karykatura została stworzona i przeszła do mainstreamu: (1) skróty poznawcze napędzane przez platformy, takie jak efekt bandwagon i iluzoryczna prawda w spolaryzowanych kanałach, (2) sygnały instytucjonalne z mediów i organizacji monitorujących, które rozszerzają etykiety „nienawiści” na mainstreamowych konserwatystów, oraz (3) rozszerzona idea „szkody”, która traktuje pewne wypowiedzi jako przemoc. Korekta po stronie lewicy to to, co praktykował Kirk: więcej kontaktu z przeciwnymi ideami, modelowane przez cywilizowaną debatę.