Over de Digitaliteit van Zien → Je ochtendleestip van @gallegosfer In de jaren '90 en '00 maakten kunstenaars zich zorgen over het tijdperk van het internet en alles wat rond het idee draait. Thomas Ruff heeft in dat gebied bijzonder interessante verkenningen gedaan. Ik herinner me een serie werken waarin hij enkele gepixelde beelden van de 9/11-gebeurtenissen die hij op het internet zag gepubliceerd, zich toe-eigende en het raakt me nog steeds hoe evident de problematiek waar hij zich mee bezighield, daarin werd gepresenteerd. Het belang van die gebeurtenissen wordt universeel beschouwd als "belangrijk". Die dag kreeg de realiteit een andere laag van betekenis. Voor degenen onder ons die er niet waren, voelde wat we op tv zagen als spookachtig, er gebeurde iets, we wisten dat het echt was, maar het had een impact die op een vreemde manier zelfs verder leek te gaan dan het echte, alsof in dat moment een nieuwe wereld werd geboren, de wereld van het tussen de realiteit in, eentje die bestaat binnen de massamedia, niet hier, maar ook niet precies daar. Thomas Ruff haalde deze beelden naar voren en wees op de "digitaliteit" ervan op een manier dat wanneer ik ze zie, ik niet anders kan denken dan "is dit een persoon? of is het een pixel?". Dit nieuwe tijdperk van digitale beelden op het internet heeft de langdurige discussie over wat fotografie eigenlijk is, opnieuw geactiveerd, wat zien we eigenlijk als we een foto van welke aard dan ook zien? Het is interessant voor mij om te denken dat deze vraag samenkomt met de andere vraag over deze "wereld tussen werelden", de digitale wereld werd geboren en we begonnen een proces van begrijpen hoe echt het kon zijn, welke effecten het heeft op ons dagelijks leven, hoe "fysiek" het op sommige manieren kan zijn en waarschijnlijk de belangrijkste vraag, wat is de waarde van informatie zoals die op het internet bestaat. Een digitale foto lijkt de vertaling van een foto naar digitale informatie te zijn, wat voor de hand liggend klinkt, maar ik bedoel het op een manier dat we weten dat het geen foto is, we weten dat het data, pixels, code is, maar we stemmen ermee in dat we het als een foto zullen begrijpen en de kwaliteit van realiteit die we aan foto's toekennen, zullen aannemen. Breid dit idee uit naar elke interactie in de digitale wereld en we kunnen het beschouwen als een vertaling van het echte leven die gedaan moet worden om deze andere realiteit, die de digitale wereld is, te bewonen. In deze context vraag ik me af of jongere mensen überhaupt nadenken over wat de digitale wereld "digitaal" maakt, denken ze na over de "digitaliteit" van digitale beelden? Zijn pixels een gegeven feit van fotografische beelden? of denken ze nog steeds dat wat ze zien niet in feite een foto is, maar een digitale vertaling ervan? Voor degenen die het probleem er niet van inzien, komt AI als een natuurlijke ontwikkeling van het fotografische beeld.

Thomas Ruff: jpegs