Metalowy kompozyt i rakiety Stalowy i aluminiowy kompozyt kompozytowy są poważnie niedoceniane i niedostatecznie wykorzystywane jako materiał do produkcji w projektach inżynieryjnych. To struktura kanapkowa skórka-rdzeń-skórka, która maksymalizuje efektywność stosunku wytrzymałości do wagi. Możliwe jest wytwarzanie bardzo mocnych, lekkich i wysoce odpornych struktur z tego materiału. Oba przewyższają monolityczną płytę o 1-2 rzędy wielkości pod względem sztywności specyficznej (zyski 40-50 razy). Możesz osiągnąć tę samą sztywność i wytrzymałość strukturalną przy 80-90% mniejszej masie. Gdybym budował rakietę o dużej średnicy, używałbym skórki-rdzenia-skórki z kompozytu stalowego lub aluminiowego jako domyślnej filozofii materiałowej dla mojego kadłuba. To nie jest panaceum na zbiorniki ciśnieniowe itp., ale kompozyt jest lepszy pod względem sztywności, akustyki i naprężeń termicznych. Monolityczny kadłub o grubości 4 mm, taki jak Starship, ma masę 32 kg/m^2. Kompozyt o grubości 0,5 mm i rdzeniu 20 mm osiągnąłby 800-1,000% większą sztywność strukturalną przy zaledwie 9,2 kg/m^2. To oznacza 71% redukcji masy kadłuba i 7-10% oszczędności na suchej masie pojazdu. Prawdopodobnie warte kilka procent deltaV lub ładunku. Można również zaoszczędzić około 4 tony na spódnicy i może 10 ton na wewnętrznych pokładach. Prawdopodobnie można uzyskać 30 ton z Starship za +10% kosztów części, co dostarczyłoby około 8% większego ładunku na start. Ekonomia jest bardzo korzystna dla pojazdu wielokrotnego użytku z wieloma startami w trakcie jego cyklu życia. Myślę, że New Glenn już używa kompozytu na niektórych fairingach i międzyetapach, ale to materiał, który ludzie w różnych branżach powinni wykorzystywać znacznie częściej. Gdy zrozumiesz, jak go używać w projektach, korzyści mogą być bardzo znaczące. Nie jest trudno z nim pracować i można go produkować i formować na dużą skalę, tak jak płytę. ...