Ik ben het fundamenteel oneens met de opvatting dat "de edge de trader is." Het verschuift gevaarlijk de verantwoordelijkheid naar psychologie™ en persoonlijke tekortkomingen wanneer strategieën onderpresteren, in plaats van te erkennen dat de edge in de strategie zelf moet zijn geworteld. En de meeste strategieën zijn gewoon waardeloos. Als je een systeem zonder edge perfect uitvoert, kun je niet denken of voelen dat je winstgevendheid bereikt, het werkt gewoon niet. Maar dit perspectief laat je geloven dat jij het probleem bent door discipline™, emoties™, enz. Waar de trader wel belangrijk is, is in twee verschillende gebieden: ten eerste, in het bezitten van de analytische vaardigheden om te identificeren waar edges in de markt bestaan en hoe je ze systematisch kunt vastleggen. Ten tweede, in het hebben van de middelen om die edge-dragende strategie consequent te exploiteren. Dit zijn cruciale vaardigheden, maar ze gaan over het ontdekken en implementeren van edge, niet over het zijn van de bron ervan. De framing "de edge is de trader" klinkt empowerend, maar creëert eigenlijk een valstrik waarin falende traders hun mindset™ de schuld geven in plaats van rigoureus te testen of hun strategie enige geldigheid heeft. Je energie zou absoluut moeten gaan naar het ontwikkelen van robuuste strategieën met aantoonbare voordelen, en vervolgens het opbouwen van de uitvoeringsvaardigheden om te profiteren van wat die strategieën bieden. Vraag jezelf dit af: Wie heeft er belang bij om je te laten geloven dat de edge (en dus het gebrek daaraan; heel belangrijk!) in jou zit?