er is veel boze kruisgesprekken tussen nationalisten uit verschillende Engelstalige landen hier, waarvan geen enkele productief is. het ideaal van "vrije meningsuiting" is niet hetzelfde als het ideaal van algoritmisch geselecteerde maximaal boeiende inhoud over de hele wereld.

recentelijk was er deze boze mix van hindoes in India die zich verzetten tegen de opmerkingen die JD Vance maakte over de religie van zijn vrouw. Ze brengen hun koloniale grievances naar elke situatie waarin christenen proberen te bekeren. Ze zien hierin de opdringerigheid van de Britten, de kalifaten, en moeder Teresa, enzovoort. Hoewel dat, voor zover ik kan zien, essentieel is voor het christelijk geloof en helemaal geen soort van overweldigende invloed is in het moderne Amerika - in feite zijn er in de geschiedenis van de wereld nooit volkeren geweest die meer accepterend waren ten opzichte van de culturen en geloven van buitenstaanders dan de WASP's van Amerika. Er is geen equivalente systematische bekering in het hindoeïsme, dus het wordt gezien als een daad van agressie zonder terugweg. In de context van de Indiaas-Amerikaanse diaspora - de vice-president van de Verenigde Staten die een hindoeïstische vrouw heeft en haar wil laten aansluiten bij zijn nieuwgevonden christendom is volkomen in orde en maakt veel zin, zowel politiek als als een beetje privé religieuze spanning binnen het gezin. In Amerika zijn mensen altijd 'zichzelf aan het vinden' op verschillende manieren en veranderen ze uiteraard gedurende de loop van een relatie. Usha nee Chilukuri had haar rustbelt Yale rechten hillbilly echtgenoot die katholiek werd en ook een paar jaar later de vice-president van de Verenigde Staten, en ze slagen erin om het allemaal te laten functioneren. Natuurlijk gelooft VP Vance dat zijn vrouw zijn overtuigingen moet delen, maar hij is niet in staat om haar iets op te leggen in de Amerikaanse individualistische traditie. Niet zo'n slechte situatie. Dit zijn de soort vreemde en mooie levensomstandigheden die alleen in Amerika gebeuren, constante doses sciencefiction, transcendentie, vervreemding. Amerika is als een motor voor het creëren van deze ongelooflijk interessante interculturele verhalen, elk van welke unieke incidenten kunnen zijn in de geschiedenis van de wereld. Elk van hen is mooi, pijnlijk en vereist dat de individuen die erin leven offers brengen en nieuwe berekeningen maken over de toekomst die gewoon niet logisch zullen zijn voor niet-Amerikanen, en ik ben niet geïnteresseerd in hun commentaar.