Satoshi ontwierp Bitcoin zodat nodes consensusregels selecteren en miners transacties selecteren. Maar beide functies waren oorspronkelijk geïntegreerd in één softwaretoepassing. Voor al Satoshi's genialiteit was hij geen bijzonder goede softwarearchitect, en naarmate de tijd vorderde, zijn deze twee functies gesplitst.

Deze splitsing van zorgen heeft sindsdien veel verwarring veroorzaakt. Sommige mensen in het verleden hebben geprobeerd om miners consensusregels te laten selecteren. De UASF toonde aan dat dit niet werkt. Proberen om nodes transacties te laten selecteren is de tegenovergestelde misvatting. En het werkt ook niet.

Knooppunten zijn ook bezorgd over het gebruik van middelen en het vermijden van DoS-aanvallen. Om deze redenen handhaven knooppunten hun eigen mempool-beleid, zoals de maximale mempool-grootte, stoflimiet, enzovoort... Knooppunten proberen te voorspellen wat er gemined zal worden zonder dat hun mempool overspoeld raakt.

Idealiter hebben alle knooppunten dezelfde mempool. Wanneer er een nieuw blok wordt gemined, stellen compacte blokken het in staat om zich zeer snel over het netwerk te verspreiden, aangezien knooppunten de transacties al in hun mempool hebben en ze niet opnieuw hoeven te downloaden.

In de praktijk zullen mempools verschillen. Nodes die de volgende block nauwkeuriger voorspellen, zijn veel sneller in het verspreiden van blocks. Nodes wiens mempool aanzienlijk verschilt van de block, moeten alle transacties downloaden en deze valideren voordat ze in staat zijn om de block door te geven.

Daarom is de functie van mempool-filtering op knooppunten van nature inherent voorspellend en niet voorschrijvend. Hoezeer sommigen dit ook anders zouden willen, zo werkt het protocol daadwerkelijk.

Daarom is de functie van mempool-filtering op knooppunten van nature inherent voorspellend en niet prescriptief. Hoezeer sommigen dit ook anders zouden willen, zo werkt het protocol daadwerkelijk.