Paradoks bycia rodzicem polega na tym, że kibicujesz swojemu najstarszemu dziecku, gdy biegnie naprzód, trzymając jednocześnie najmłodszego mocno, pragnąc, aby czas po prostu się zatrzymał. W pewnym sensie odzwierciedla to naszą własną drogę — pragnienie większych cudów przed nami, nawet gdy czujemy, że zbliżamy się do połowy naszej własnej podróży.