Ik las een interessant artikel uit 2024 genaamd "De Snelle Evolutie van Betalingen in Latijns-Amerika" van McKinsey. Enkele interessante punten daaruit: • In 2021 was contant geld nog steeds de voorkeur betaalmethode in veel Spaanstalige Latijns-Amerikaanse landen; tegen 2023 was het gebruik van niet-contante betalingen (debetkaarten, mobiele portemonnees) meer dan verdubbeld. • De penetratie van smartphones, de groeiende digitale handelsinfrastructuur en de verplichting van regelgevers voor directe betalingen en open banking hebben de verschuiving aangedreven. • Nu komt ongeveer 60% van de consumentenbestedingen uit digitale/electronische betalingen in LatAm, terwijl contant geld nu ongeveer 30-40% in veel markten bedraagt. • Er zijn echter nog steeds veel verschillen tussen de regio's. Dit betekent dat er nog steeds gefragmenteerde betalingsinfrastructuren zijn, veel kleine markten en veel formeel onbanked volwassenen. Lokale benaderingen zijn nog steeds noodzakelijk. • Het belangrijkste om in gedachten te houden is dat in LatAm snelle rails niet alleen over efficiëntie gaan, maar ook toegang kunnen bieden voor velen die anders uitgesloten zouden zijn. • Dit is een nuttige kader geweest voor ons bij Polygon. Kaarten, kaarten, kaarten. Kaarten zijn ook de beste afrit. Buiten kaarten is de volgende grens het integreren van waarde, het mogelijk maken van realtime overdrachten, grensoverschrijdende stromen, tools voor handelaren en bredere financiële inclusie. Als we rails ontwerpen die gericht zijn op toegang en eenvoud (in plaats van alleen op kosten), zullen de levens in LatAm blijven verbeteren. Zodra contant geld en handmatige processen zijn verdrongen, is de echte strijd voor platform, netwerk en waarde-toegevoegde diensten op een gemakkelijke, gestroomlijnde manier.