Mimo że wszyscy się nienawidziliśmy, istniało prawdziwe poczucie koleżeństwa, gdy mówiliśmy *prawdziwej osobie*, że budują bezsensowne rzeczy. My, kibice z boku, mówiliśmy założycielom, że ich pomysły są okropne, a oni odpowiadali, że gdybyśmy mieli lepsze pomysły, nie spędzalibyśmy całego dnia, rzucając obelgami na Twitterze, i musieliśmy przyznać, że to dobry punkt, byliśmy równie bezużytecznymi członkami społeczeństwa. To było naprawdę dość wzruszające dla wszystkich. Boty naprawdę nam to odebrały. Zapał zniknął, trudno nawet zmusić się do pół uśmiechu, by wrzeszczeć na projektantów mechanizmów. Smutne!