Vraag je je af wat een "front end" eigenlijk is? Van alleen-lezen websites (Web1.0) tot interactieve websites (Web2.0) tot front ends voor toestemmingloze netwerken (Web3.0), we hebben allemaal uit de eerste hand de evolutie ervaren van hoe we toegang krijgen tot het internet. Met de opkomst van Web3.0 moeten we nu de kernverschillen onder ogen zien in hoe front ends werken en wat dat betekent voor wetgeving en beleid. In een nieuw artikel van @RebeccaRettig1, @amandatums en @LazPieper, bieden we een inleiding op beide vragen.
2/ Eerst, wat basisinformatie. Websites hebben twee delen: een front-end en een back-end. De front-end is wat een gebruiker gebruikt; de back-end is de software die alles laat werken. Met Web2.0 fungeert de front-end provider (typisch een groot technologie- of financieel bedrijf) als een poortwachter voor back-end software die eigendom is van hen en privé wordt beheerd. Gegevens die door gebruikers worden bijgedragen via interacties met Web2.0 front-ends, zijn eigendom van het bedrijf dat deze ontvangt. Met Web3.0 maken front-ends het mogelijk voor gebruikers om te communiceren met blockchain-netwerken waar de gebruiker (1) zijn eigen gegevens bezit, (2) beslissingen neemt over hoe en wanneer die gegevens te delen, (3) beslissingen neemt over wanneer en hoe deel te nemen aan transacties op een blockchain-netwerk of blockchain-gebaseerde applicatie, en (4) zijn eigen digitale activa gebruikt, overdraagt en beschermt.
3/ De auteurs gebruiken een nuttige analogie om het kernverschil tussen de twee te illustreren: "Uiteindelijk, terwijl de operator van een Web2.0 front end fungeert als een poortwachter, is de ontwikkelaar van een Web3.0 front end te vergelijken met iemand die een zeehaven bouwt: iedereen kan gemakkelijker toegang tot de oceaan creëren, maar mensen kunnen ook vanaf elke plek langs de kust uitvaren. En alleen omdat iemand een haven bouwt, betekent dit niet dat ze de boten bezitten die deze gebruiken."
4/ De wetten van vandaag zijn ontworpen voor derde partijen als poortwachters, niet voor de "poortbouwers" die gebruiksvriendelijke toegang tot openbare blockchains creëren. Naarmate het web evolueert, zou de regelgeving dat ook moeten doen. Met gebruikers die hun eigen activa en gegevens beheren in Web3.0, moeten beleidsmakers hier rekening mee houden en deze nieuwe era met nieuwsgierigheid benaderen, waardoor innovatie kan groeien en bloeien, terwijl ze de werkelijke risico's en voordelen bestuderen. Het is tijd dat regelgeving de realiteit van de technologie waarmee ze bedoeld zijn om te reguleren, onder ogen ziet.
En voor een handige "cheat-sheet" die de belangrijkste verschillen tussen Web2.0 en Web3.0 Front Ends uiteenzet, klik hier:
26,49K