Er is één simpele zaak die me een betere vader, echtgenoot, vriend en persoon in het algemeen heeft gemaakt. Ik heb één vraag gesteld - "ben ik de <relation> die ik voor mezelf zou willen?". Bijvoorbeeld, met mijn dochter denk ik - ben ik de vader die ik zou willen als ik in haar schoenen stond? Het laat me over veel dingen nadenken. Simpele dingen zoals de tijd nemen om haar te helpen met huiswerk, samen pannenkoeken maken, haar leren fietsen, niet boos worden als ze aan het rommelen is bij bedtijd en niet wil slapen... meer tijd, meer geduld... Het heeft een autist zoals ik, die weinig emotie (vooral empathie) heeft, enorm geholpen, en hoe meer ik het oefen, hoe beter ik lijk te zijn voor anderen. Ik dacht dat ik het gewoon even random zou delen, omdat het iemand anders misschien kan helpen. Hoe dan ook, welterusten CT.