Tungsten Het heeft het hoogste smeltpunt van alle bekende elementen en is ongeveer net zo dicht als uranium of goud. Je kunt tungsten niet echt smelten en gemakkelijk gieten, omdat het enorme energie en container materialen zou vereisen. Het is keihard en zeer bros, dus het is erg moeilijk om tungsten componenten te maken. Om tungsten onderdelen te maken, moet je meestal de tungsten tot poeder malen, het mengen met koolstofpoeder en het vervolgens bij hoge temperatuur blazen om het te laten reageren en tungsten carbide poeder te vormen. Je mengt dan het tungsten carbide poeder met kobaltpoeder en plaatst dat in een matrijs en drukt het samen om alles aan elkaar te binden. Dan neem je het groene geperste onderdeel en sintert het met warmte totdat het verhardt. Het wordt voornamelijk gebruikt in de keiharde vorm als tungsten carbide voor het maken van snijgereedschappen om andere dingen in vorm te snijden. Maar het wordt soms ook gebruikt voor zeer hoge temperatuur toepassingen. Puur enkel kristallijn tungsten is ductieler en je kunt het zelfs met een ijzerzaag snijden. Veel van de techniek gaat over het begrijpen van materialen en wat er met hen gebeurt stroomopwaarts. Als je iets echt innovatiefs wilt doen, moet je soms ingrijpen in de materiaalvoorzieningsketen en een proces ombuigen naar iets anders. De helft daarvan is gewoon weten hoe en waarom dingen op een bepaalde manier worden gemaakt.