terwijl ik in het vliegtuig zat, las ik een paar honderd pagina's van A New Kind of Science van Wolfram (ik volg hem al sinds ik een kind was, dus ik kende veel van zijn benaderingen) en ik ga niet liegen, maar ik vond het enorm teleurstellend het is in wezen een zeer, zeer lange reeks voorbeelden van verschillende cellulaire automaten met bijna geen echte verbinding of onderzoek naar hoe enige van de ondersteunde claims over de links met hoe fysica, chemie, biologie, enz. Er is ook wat aanvoelt als een criminele hoeveelheid filosofie, in die zin dat je heel, heel weinig van Wolframs gedachten krijgt over wat dit allemaal voor hem betekent, alsof hij overdreven voorzichtig is met het delen van zijn opvattingen over hoe dit allemaal met elkaar verbonden is Ik moet in wezen mijn groenten eten voor 800+ pagina's om uiteindelijk af en toe een paar alinea's te vinden die daadwerkelijk hebben wat ik zocht Natuurlijk kun je veel van dit tegenwoordig vinden in zijn talrijke interviews, lezingen, het Wolfram Physics-project, enz., maar terug in 2002 moet dit de meest teleurstellende leeservaring aller tijden zijn geweest, om eerlijk te zijn

veel mooie CA-kunst echter...