Er was een gemakkelijke oplossing voor dit: Gewoon één persoon meer toelaten. Dit is wat mijn kind zou zeggen, en wat de meeste mensen zouden zeggen als ze niet voorgeconditioneerd waren om te denken dat elite-universiteiten zo schaars zijn dat ze deze "deal" moeten ruilen. Gewoon een overvloedige mindset creëren.

Dit weekend heb ik een oud probleem opnieuw bekeken- Toen ik in de jaren 2010 een hedgefondsanalist was, huurde ik een offshore ontwikkelaar in om 13Fs te parseren en een systematische handelsstrategie te bouwen rond wat ik beschouwde als eigentijdse signalen. Ik wist welke stermanagers niet alleen legitiem waren, maar ook relatief onbekend en onder de radar - omdat ze... mijn vrienden waren. Ik wist hoe ik 13Fs moest "lezen" op basis van overeenkomende strategieën: speciale situaties, RV, fusie-arbitrage, long/short, het wegen van recentheid en duur met geleerde optimalisatietechnieken. Zonder deze context zijn 13Fs levenloze gegevens die aan elkaar zijn geregen voor SEC-disclosure en gemakkelijk verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd (vooral omdat derivaten en shorts niet volledig of correct worden gerapporteerd). Maar als je wist waar het signaal was, EN hoe je het moest verwerken, werd het een onschatbare schat, vooral in sectoren zoals biotechnologie waar alpha en spreiding hoog zijn. De #1 beperking echter, en waarom ik uiteindelijk met het project ben gestopt, was dat de offshore ontwikkelaar moeilijk in de omgang was: communicatie, betrouwbaarheid, kwaliteit. Het probleem had weinig te maken met mijn technische geletterdheid (leuk feitje, ik heb nationaal meegedaan aan de American Computer Science League op de middelbare school, met plaatsen in zowel C++ als Java, dus hoewel ik zeker niet vloeiend ben, kan ik lezen en aansturen). Het probleem was volledig menselijk. Het werd zo frustrerend om samen te werken met een partner wiens prikkels niet in lijn waren met mijn vraag naar urgentie, nauwkeurigheid, robuustheid. Dus heb ik uiteindelijk het project opgegeven en dat is meer dan tien jaar geleden. Dit weekend heb ik hetzelfde project opnieuw bekeken met Claude. In dat moment zag ik niet alleen de toekomst - ik raakte het aan. Ik heb het misschien zelfs begrepen. De beste manier waarop ik de ervaring kan beschrijven is zoals @karpathy het een paar jaar geleden beschreef: "De heetste nieuwe programmeertaal is Engels." Een van de belangrijkste redenen waarom ingenieurs zo gewild zijn (en goed betaald worden) is omdat ze in wezen "vertalers van het moderne bedrijfsleven" zijn. Elke keer dat je iets wilt doen, heb je een "vertaler" nodig om je intentie in een softwaregedreven wereld op te schrijven. Ik kan "Spaans spreken om me te redden," maar het zal nooit zo goed zijn als iemand die vloeiend is, dus heb ik altijd een derde partij nodig. In dat proces ligt een spel van vertaling dat moeizaam, frustrerend en tijdrovend is. En meestal geven ingenieurs niet zo veel om verkoop en product als verkoop en product om hun eigen leveringen aan klanten. De wrijving is daarom onvermijdelijk. Iedereen die ooit heeft geprobeerd samen te werken met een technische implementatiepartner weet deze inherente spanning. Maar Claude is een vertaler naar wens. Ik startte mijn pilotprogramma in minder dan vier uur met dashboards, scripts, precies met de context die ik wilde, met rudimentaire agentische workflows die nog steeds dynamisch ontwikkelen. Wat dit me onthulde is de terugkeer van de Socratische methode. Claude maakt soms fouten, dus je moet kritische vragen stellen om het te helpen leren. De soorten vragen die vroeger uren onderwijs kostten, vaak met een snufje gekwetste gevoelens of andere knelpunten die komen kijken bij het werken met mensen. Niet Claude. Niet AI. Er is geen principal-agent probleem meer. Wat me leidde tot een grote realisatie: Het is niet alleen dat "programmeren nu Engels is" - het is "programmeren is nu onbeperkt Engels." Een Esperanto 2.0. Er zijn diepgaande implicaties hier voor wat het betekent om IN de toekomst te investeren, en om VOOR de toekomst te investeren. In het geval van dit specifieke project blijven de signalen enigszins eigentijds (aangezien de wereld niet weet welke fondsen worden beheerd door mijn slimme vrienden en 3c7-fondsen niet echt kunnen worden datagedraaid). Ik heb al lang intuïtief aangevoeld dat onderwijs er anders uit zal zien voor mijn kinderen - dat ze zullen moeten leren kritisch te denken om vooruit te komen, wat een reden is waarom ik heb geëxperimenteerd met progressieve onderwijsmethoden. Ik ben nu meer dan ooit overtuigd dat de wereld niet langer domeinexpertise op individueel niveau voor alles zal vereisen, maar eerder het vermogen om te prompten, te contextualiseren en kritisch te redeneren voor adaptieve outputs. In tegenstelling tot veel algemene aannames, zal deze "taal" zich eigenlijk specialiseren en veel sneller evolueren dan welk ivoren toren curriculum dan ook kan accommoderen. Vaardigheidskloven zullen op grote schaal ontstaan op manieren die we niet kunnen voorspellen. Het is niet anders dan elite scholen die Latijn onderwijzen terwijl de rest van de wereld al naar het Engels is overgestapt. We hebben het woord nog niet uitgevonden voor wat deze "taal" is, maar ik zou het beschrijven als "symbolische systemen om met machines te communiceren." Als je nog niet met agentische modellen hebt gespeeld, is dit zowel een uitnodiging als een waarschuwing: begin nu. Een uitnodiging omdat je je een supermens zult voelen, een kinderlijke nieuwsgierigheid zult herontdekken die je misschien ooit bent kwijtgeraakt, en vooral, je hersenen kritisch betrokken zullen zijn bij een ongelooflijke sparringpartner, eentje die zo goed is als je het maakt en het belangrijkste: van jou om te houden. Maar ook in de geest van waarschuwing, is er een verre maar donkere mogelijkheid dat dit hulpmiddel in de toekomst misschien niet zo toegankelijk blijft, vooral als kosten of regelgeving het belemmeren, of als de bevolking zich tegen het keert voordat een kritische welvaartsimpact is verspreid. Dus drink het elixer terwijl de fontein vandaag als een gek uit de brandweerslang stroomt. Want wat de toekomst ook mag brengen, je zult de smaak nooit vergeten voor de rest van je leven.

De meeste moderne belastingen worden geheven op "kapitaal in beweging", of het nu inkomen, handel, verkoop, enz. is, omdat ze een gerealiseerde waardeoverdracht tussen partijen betekenen. Een vermogensbelasting richt zich op "kapitaal in rust" door een niet-rechthebbende tegenpartij. Dit wordt diefstal genoemd. Vooral wanneer de waarde niet gerealiseerd is.