To jest boski plan. Qimen Dunjia to starożytna chińska systematyka sztuk, obok Liuren i Taiyi uznawana za najważniejszą z trzech metod. Jego pierwotna forma obejmowała 4320 układów, które później zostały zmodyfikowane przez Fenghou do 1080 układów, łącząc w sobie treści z różnych dziedzin, takich jak astronomia, kalendarz, wojskowość i inne. W ludowych powiedzeniach mówi się: „Naucz się Qimen Dunjia, a nie musisz pytać przybyłych”. Ta sztuka opiera się na „Yi, Bing, Ding” jako trzech niezwykłych, a na ośmiu bramach, które wywodzą się z ośmiu trigramów: „Xiu, Sheng, Shang, Du, Jing, Si, Jing, Kai”. W dziesięciu pniach „Jia” ukrywa się w sześciu instrumentach „Wu, Ji, Geng, Xin, Ren, Gui”, tworząc podstawowy układ. Jego dedukcja opiera się na Księdze Luo i późniejszych ośmiu trigramach, łącząc pory roku i pnia, aby stworzyć model czasoprzestrzenny, obejmujący cztery kategorie czynników wpływających: czas, przestrzeń, czynniki ludzkie i tajemnicze. Legenda głosi, że powstał w czasach, gdy Huangdi walczył z Chiyou, a dziewiąta niebiańska bogini przekazała mu tę sztukę, aby pomóc Huangdi w zwycięstwie. W czasach Zhou i Qin nazywano to „Yinfu”, w czasach Han i Wei zmieniono nazwę na „Liujia”, w czasach Sui i Tang ustalono nazwę „Dunjia”, a w czasach Ming i Qing zaczęto nazywać to „Qimen Dunjia”. W starożytności głównie stosowano w strategiach wojskowych, a wśród reprezentatywnych postaci znajdują się Fenghou, Jiang Shang, Zhang Liang, Zhuge Liang i inni.