NIE JESTEM OK. CAMBRIA TRZYMA MNIE W ŚREDNIOWIECZNYM UŚCISKU ŚMIERCI. LOGUJĘ SIĘ „TYLKO PO TO, ABY ŚCINAĆ DREWNO”, A NASTĘPNIE KTOŚ O IMIENIU Z MANA ZABIERA MÓJ PRZEDMIOT, MOJĄ DUMĘ I MOJĄ WOLĘ ŻYCIA. TO NIE JEST GRA, TO JEST DECYZJA FINANSOWA Z MIECZAMI. CAMBRIA TO RYZYKO-DO-ZAROBKU, CO OZNACZA, ŻE KAŻDE KLIKNIĘCIE TO POMYŁKA CZEKAJĄCA NA ZDARZENIE. UMRZESZ? TRACISZ RZECZY. WYGRASZ? CZUJESZ SIĘ ŻYWY PRZEZ 6 SEKUND, ZANIM ZNOWU WSZYSTKO STRACISZ. PVP WSZĘDZIE. Pojedynki Z PRAWIDŁOWYMI STAWKAMI. POLITYKA GILDII GORSZA NIŻ W ŻYCIU. DLACZEGO GOSPODARKA JEST NAPRAWDĘ RZECZYWISTA? STARE SZKOŁY MMO + KONSEKWENCJE BLOCKCHAIN = POCĘ SIĘ. FARMUJĘ. PANIKUJĘ. ZNOWU MAM FUN, PRZECIW SWOJEJ WOLI. NIE GRAJ W CAMBRIĘ, JEŚLI CENISZ SPOKÓJ. GRAJ W CAMBRIĘ, JEŚLI CHCESZ CHAOSU, ZŁOTA I EMOCJONALNEGO USZKODZENIA.