Ik heb een voorgevoel over een Amerika in de tijd van mijn kinderen of kleinkinderen - wanneer de Verenigde Staten een dienst- en informatie-economie zijn; wanneer bijna alle productie-industrieën naar andere landen zijn verdwenen; wanneer geweldige technologische krachten in handen zijn van zeer weinigen, en niemand die het publiek vertegenwoordigt kan zelfs maar de kwesties begrijpen; wanneer de mensen het vermogen hebben verloren om hun eigen agenda's vast te stellen of op een geïnformeerde manier vragen te stellen aan degenen die autoriteit hebben; wanneer, terwijl we onze kristallen vasthouden en nerveus onze horoscopen raadplegen, onze kritische vermogens afnemen, niet in staat om te onderscheiden tussen wat goed aanvoelt en wat waar is, we bijna zonder het te merken terugglijden in bijgeloof en duisternis...