Eerst wil ik @evabeylin bedanken. Dit stuk is heel persoonlijk voor mij. Maandenlang begon elke dag hetzelfde: koffie, koptelefoon en MS Paint. Na de verkoop moest ik pauzeren en nadenken over wat ik onderweg had geleerd. (draad)

Ik verkocht mijn eigen kunst op dit niveau niet tot Web3. Terug in 2020 verkocht bijna alles wat ik uitbracht onmiddellijk. Het was een surrealistisch moment waarin niets normaal aanvoelde en toen dat moment onvermijdelijk eindigde, moest ik opnieuw leren hoe ik mezelf als kunstenaar kon onderhouden toen de hype weg was.

Sindsdien heb ik stukken gehad die maanden, soms jaren, nodig hadden om te verkopen. Ik heb mijn verwachtingen moeten bijstellen, op mezelf moeten vertrouwen en moeten stoppen met het koppelen van mijn waarde aan hoe snel iets beweegt.

Ik zal eerlijk zijn, ik dacht dat dit stuk onmiddellijk zou verkopen. Het meer dan een jaar bij me houden was een moeilijke pil om te slikken, maar het was een noodzakelijke. Er waren momenten dat ik me afvroeg of iemand de visie begreep, of dat ik de plank volledig missloeg.

Dit stuk herinnerde me eraan dat het juiste werk altijd de juiste verzamelaar zal vinden, ook al kost het tijd. @evabeylin heeft me laten zien dat we als kunstenaars niet kunnen voorspellen wanneer ons werk bij iemand zal resoneren. Het enige wat we kunnen doen is blijven maken, blijven verschijnen, en vertrouwen dat wanneer het bedoeld is om te verbinden, het dat ook zal doen.

Last but not least, ik kan niet eindigen zonder een shoutout naar @RogerDickerman die in dit stuk geloofde sinds dag ONE. De man is ongelooflijk onzelfzuchtig, geeft echt om artiesten, en ik denk dat veel mensen veel kunnen leren van de manier waarop hij opereert... Ikzelf inbegrepen.