Deze week was de markt zowel een feest als een slachthuis Er zijn verschillende x10 mythen ontstaan, $Aster, $STBL, $REAL, verhalen van plotselinge rijkdom overspoelen Twitter, met screenshots van zeven cijfers aan winst overal te zien Maar aan de andere kant hebben we ook de grootste liquidatie van dit jaar gezien, met een totaal van 1,8 miljard dollar Waarbij meer dan 500 miljoen dollar aan longposities in $ETH is geliquideerd, wat twee keer zoveel is als $BTC Sommigen hebben miljoenen dollars verdiend, terwijl anderen hun accounts tot nul zagen dalen en in rook opgingen Laat je niet in de war brengen door de schijn van PnL, In deze markt is het enige dat je echt onoverwinnelijk maakt, niet de pronkende winst, maar het risicobeheer dat je in staat stelt om te overleven.

00-jarigen zijn niet van nature avontuurlijk, maar zijn door de tijd gedwongen om "hoog risico" spelers te worden. De huizenprijzen zijn in tien jaar verdubbeld, een noodzakelijke woning kost tientallen jaren aan salaris. De totale marktkapitalisatie van de Amerikaanse aandelenmarkt heeft 50 biljoen dollar overschreden, de indexen blijven historische hoogtepunten breken. De werkloosheid onder de Chinese jongeren is tijdelijk boven de 20% uitgekomen, in verschillende Europese landen is dit meer dan 15%. De werkelijke loongroei voor jonge mensen wereldwijd is minder dan 1%, maar wordt jaar na jaar door inflatie verslonden. De vorige generatie kon een huis, een auto en vermogen opbouwen met een stabiele baan. Maar onze generatie ziet de prijzen van activa de lucht in schieten, de werkgelegenheid afnemen en de loongroei stagneren. Wat overblijft voor de 00-jarigen, is slechts één risicovolle weg. Wij jongeren kiezen voor avontuur/crypto, niet uit hebzucht, maar omdat in deze tijd alle veilige wegen zijn afgesloten, de enige overgebleven optie is de weg die door de vorige generatie als "hoog risico" wordt beschouwd.

Mensen vragen me altijd: hoeveel vind je dat genoeg is om met pensioen te gaan? Eerlijk gezegd, in Singapore is deze vraag onoplosbaar. Ongeacht wat ik zeg, ik vind het zelf absurd. Maar kijk naar de realiteit. Een appartement van 700 vierkante voet met twee slaapkamers kost minstens 1 miljoen dollar. Een instapmodel Toyota begint bij 100k dollar, en je moet elke tien jaar een COE-vergunning vernieuwen. Huur, voor een twee-slaapkamer appartement betaal je ook 3-4k dollar per maand. Dit is nog maar het basisleven voor volwassenen. Als je beter wilt wonen, verdubbelt het bedrag gewoon. Soms als ik naar andere Aziatische landen reis, realiseer ik me pas dat we in Singapore leven in een vertekende financiële realiteit. Een miljoen dollar. In andere Aziatische landen zou je misschien met pensioen kunnen gaan en een fatsoenlijk leven kunnen leiden. Maar in Singapore is het genoeg om een klein appartement + een auto te kopen, en je cash is meteen op. Onderwijs voor kinderen, ouderenzorg, inflatiedruk, dat is allemaal nog niet meegerekend. In een van de duurste steden van Azië is een miljoen voor pensioen gewoon een grap. Laat staan dat je kunt ontspannen; veel mensen werken zich uit de naad en komen uiteindelijk niet verder dan het kopen van een overlevingskaart.