Ik heb ADHD. Het ruïneert mijn leven niet, maar het vormt het zeker. Ik kan veel aan, maar soms loop ik tegen een muur – niet omdat ik niet in staat ben, maar omdat er gewoon te veel op mijn bord ligt en mijn brein niet kan prioriteren wat nu belangrijk is. Ik ben constant ideeën, taken, deadlines en afleidingen aan het jongleren. Sommige dagen klikt het. Andere dagen voelt alles even urgent – of even vergeetachtig. Maar hier is de positieve kant: Wanneer ik gefocust ben, krijg ik in 2 uur meer gedaan dan de meeste mensen in een dag. Wanneer ik geef om iets, geef ik er echt om. Wanneer iets me pakt, ga ik dieper dan wie dan ook. ADHD is geen vloek. Het is een ander besturingssysteem. Zodra je leert hoe je het moet gebruiken – kan het een enorme voorsprong zijn.